به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، دکتر نیر و همکارانش در کالج پزشکی ارتش هندوستان چهار بیمار که بین سال های 2008 تا 2012 برای ابتلا به اسکلروزیس سیستمیک متحمل پیوند سلول های بنیادی خون ساز اتولوگ (HSCT) شده بودند را مورد ارزیابی قرار دادند. معیارهای انتخابی شامل پیشرفت سریع بیماری در حال یک اندام اصلی بود. محققین دریافتند که طی هفت سال مراقبت و تحت نظر بودن، بهبودی قابل توجهی در پوست و هم چنین وضعیت گوارشی و عروقی نشان دادند. بافت های ریوی نیز بیش از پیش مورد تخریب نشدند. علاوه براین این سلول درمانی کیفیت زندگی بیماران را از هر نظر بهبود بخشیده بود و عوارض جانبی که مربوط به پیوند باشد در بین بیماران مشاهده نشد. در غیاب داروهای موثر برای اسکلروزیس سیستمیک، پیوند سلول های بنیادی خون ساز می تواند در مدیریت عوارض جانبی و داخلی این بیماری موثر باشند.

پایان مطلب/